
Op dit beeld in Lima, de hoofdstad van Peru staat: Mijn lichaam heeft jouw mening niet nodig. Voorwaarts vrouwen, precies zoals we zijn.
Het raakt me omdat het zo in twee zinnen en een prachtige beeld weergeeft hoeveel rust en ontspanning het brengt als je goedkeuring niet buiten jezelf zoekt. En dit geldt natuurlijk niet alleen voor vrouwen, maar net zo goed voor mannen. Ook jouw lichaam heeft geen mening van wie dan ook nodig. Zelfs niet van jezelf. Je lichaam ís gewoon. Hoe lekker is dat?!
Na twee weken flinke griep en een gevoel dat er dingen in mezelf diep aan het transformeren zijn, ben ik nu in Peru. De plek van mijn oude werk (sinds 2000 importeer ik handwerk uit Peru) en tegelijk een tweede vaderland voor me, of beter gezegd moederland (Pacha Mama) in spiritueel opzicht. Een plek waar ik altijd veel inspiratie op doe voor mijn persoonlijke processen. Een land ook waar veel werelden die vaak verborgen zijn, veel zichtbaarder en voelbaarder zijn dan elders. Voor mij althans.
Ik kan wel zeggen: Door mijn vele reizen in Peru begrijp ik de wereld om me heen en mezelf beter.
Normaalgesproken kom ik ieder jaar in Peru, maar sinds de pandemie was ik nu al vijf jaar niet meer geweest. Een ongekend lange tijd voor mij. En door deze lange tussenperiode kon ik nog beter zien hoe prachtig dit land aan het ontwikkelen is. Stapje voor stapje gaat het land vooruit. Soms ook weer een flinke stap terug helaas, en dan weer stapjes vooruit. Precies als een persoonlijk proces .
Daarom raakte de groter dan levensgrote overheidscampagne van gisteren me diep. Want het machismo is hier nog een diep gewortelde uitdaging. Vaak nog heel geaccepteerd.
Terug naar mijn eigen transformatieproces: het gaat over diep vertrouwen. Over het verschil tussen intuïtief weten en rationeel begrijpen. Over het laten ontvouwen en ontvankelijk zijn.
Diep van binnen weet ik dat dit een prachtig proces is. Mijn mind vindt het af en toe zeer ingewikkeld en spannend, en dat is helemaal OK. Én niet meer waar ik naar ga handelen.
En zo weet ik ook diep van binnen dat mijn oude werk, mijn persoonlijke diepe inspiratiebron Peru en mijn nieuwe werk (sinds 2019 ben ik persoonlijk coach en opsteller in de natuur) op een voor mij nog onbekende manier aan het samensmelten zijn.
Ik geniet van het proces. En de komende weken neem ik de tijd om me over te geven aan dit proces. Iets met een reis naar krachtplekken in Peru lijkt ‘t. Ik hou jullie op de hoogte.