Veel ‘bewuste’ mensen zijn keihard aan het werk met persoonlijke ontwikkeling, om nog foutlozer, nog ego-lozer of nog meer verbonden te worden. Om trauma’s, stress en oordelen los te laten. Zelfs loslaten is vaak iets geworden wat je moet doen en wat je moet bereiken…
In Peru lachen ze, kijken ze je met liefdevolle warme ogen aan en zeggen met lichtheid, eenvoud en duidelijkheid in hun stem: ‘no te preocupes’ – maak je geen zorgen 
.
Persoonlijke ontwikkeling komt hier in de traditie van de Andes niet door iets te doen, ook niet door iets te laten, maar door het leven door je heen te laten stromen. Toe te laten. En vanuit daar jezelf te zijn.
Liggend in het vulkanische warme water, dat onophoudelijk uit de berg stroomt en jouw bad vult – genietend op een rots, aan de rand van een diepe canyon, terwijl de condor voorbij vliegt – met je voeten in het zand van het strand van het Zonne-eiland, met uitzicht over het intens blauwe water. Lekker!
Kun je je voorstellen hoe toelaten hier als vanzelf kan gaan? Deze ervaringen van lichte en levendige energie vullen je lijf, tot diep in je cellen en neem je mee naar huis. Je lichaam vergeet dit nooit meer. Eenmaal thuis kun je terug naar deze ervaringen, je hebt geleerd diep toe te laten. Hoe vaker je toe laat, hoe makkelijker het voor je wordt.
Persoonlijke ontwikkeling mag fijn zijn. Verandering mag zacht komen en als vanzelf door je heen stromen. Welkom bij de Peru-Bolivia-reis. We gaan in oktober en april weer!